برای دخترم تیدا

عزیز دل توپولی ملوس مامان ، شاهزاده خانم کوچولوی خونه ما ، دردانه دختر خانواده مامان و بابا ، شیرینتر از قند وعسل ، شما با ناز و ادات و هوش بالات دل همه رو بردی . برای یادگاری از قدو قواره و استایل یکسالگیت بردمت آتلیه . میخواستم قبل از اینکه راه بیفتی ازت عکس چهار دست و پایی بگیرم ولی شما در عرض چند روز بلند شدنو راه رفتنو یاد گرفته بودی طوری که تا میگذاشتیمت زمین فوری بلند میشدی و تیک تیک تیک راه میرفتی اصلا تو دکورها بند نمیشدی با اینکه سخت میشد خندوندت ولی در کل از عکسات راضیم من و مامانی شما رو برده بودیم و چند ساعتی طول کشید تا چندتا دکور و چند دست لباس را عوض کنیم آخرین لباسو که خواستم تنت کنم واقعا خسته و غرغرو شده بودی دیگه دی...